Gerçeği Kitap:
“2014.04.15 20:15
Cross ebedi yaşam için bağlantı olduğunu. Asla çarmıhta terk
Benim sevgili takipçileri Iyi Cuma kutlamak benim pahalıya sevgili kızım, onlar benim Love insan ırkına uzanır nasıl hatırlamalısınız.
Bana zulüm eden ve sonra beni öldürenler nefretle doluydu ve taş kalpleri vardı. Onlar için öldüm, nefretlerine rağmen, ve büyük bir acı çektiğim için. Yine de,o birçok kişi bugün nefret ve beni hor, böyle büyük bir ölçekte, ben onların ruhları harap kötü, ortaya çıkarmak için vardı, sen ayağa mümkün olmayacaktır.
Dünya hazırlamak Için benim girişimlerim, gerçek kitabı aracılığıyla, her yerde benim düşmanları tarafından mücadele edilecektir. En kötü saldırılar, birçok kim Hıristiyanlar gibi poz şeytani gruplardan gelecek, bu yüzden onların öfke havalandırma, onların inanç savunmak için rol yaparak. Bu şekilde, şeytan ‘ın benim çalışmam ‘a saldırmak için onun istekli kurbanlarını kullandığı şekilde. Onların ruhları ne kadar sefil ve ne kadar kederli olduğumu, bana ihanet etmeye devam ederken, bana çamur atmak ve benim kelime hakkında yalanlar yaymak, benim merhametli kalp gelen ruhları çalmak için bir çaba.
Acı gözyaşları Cry, bu hafta boyunca; çünkü zaman kısa ve ben ne kadar zor denemek olursa olsun, birçok ruh hala bana geri dönecek biliyorum. Neden bu ruhlar benden nefret ediyor? Cevap, çünkü bana hiç sevgi yok. Birçoğu benim için kalplerinde hissetdikleri nefretin yıkılamaz olduğunu korkunç buluyorum. Onlar kadar kötü bir tarafından ele geçirildi, onlar beni küfür günün her dakika harcamak.
İnsanların büyük çoğunluğu artık bana inanmak-bu küçük bir sayıdır, kim inanıyorum, hangi büyüklüğü Dünya ‘nın bir tarafındaki diğerine uzanır ruhlar okyanusunda. Ama, size söz veriyorum ki, ben ve sizin için var aşk, çünkü ben gibi birçok ruh olarak toplanacak benim Mercy bile kim bunu hak etmenler arasında uzatacaktır. Benden önce gelen iyi, sevgi dolu ve saf ruhlara nasıl hoş geldiniz. Beni büyük bir sevinç ile dolduruyorlar. Oh nasıl benim yaralar yatıştırmak. Onlar benim yeni krallığında onlara söz büyük sevinç olarak hiçbir fikrim yok benim zavallı günahkarlar için katlanmak üzüntü bana rahatlama getirmek nasıl. O kadar çok ruh ne yazık ki onları ebedi hayata verdiğim anahtarı atacak-ve ne için? Anlam yoksun bir hayat, titilme ve boş vaatlerle dolu bir hayat. Sadece toz biter sadece bu, hiçbir hayat getiriyor zahmet bir yorgun hayat. Ben senin hayatıyım. Sana hayat getirdim. Çarmıhta benim ölümümü kabul ettiğinizde ve diriliş‘i onaylamakta, ölüme asla tahammül etmeyecektir.
Sana, bu nesilden, bunu diyorum. Sen, kim benimle, ölüm tahammül olmaz – vücudun bile ölüm. Bana ihanet edenler, günah yoluyla, gerçek size verildiğinde, hayat olmayacak. Yani siz, sevgili takipçilerim, bu görevde asla korkmuyorsunuz. Ben seni götürecek ve tüm hediyeler ile duş, hangi babam hepiniz üzerine armağan etmek için endişeli, o sonunda çocukları krallığa topluyor. bana, tek oğlunu gönderdiğinde, ruhlarınızı kurtarmak için, çarmıhta benim ölümümden söz verdi. Cross ebedi yaşam için bağlantı olduğunu. Çarmıhta asla terk etme. Benim ölümüm ebedi hayata giden yol. Benim haç olmadan, ölüm onu reddetmek için geçerli olacaktır.
Senin ISA”
“
Rab’bin Kulunun Görevi
49
1. Ey kıyı halkları, işitin beni,
Uzaktaki halklar, iyi dinleyin.
RAB beni ana rahmindeyken çağırdı,
Annemin karnındayken adımı koydu.
2 Ağzımı keskin kılıç yaptı,
Elinin gölgesinde gizledi beni.
Beni keskin bir ok yaptı,
Kendi ok kılıfına sakladı.
3 Bana, “Kulumsun, ey İsrail,
Görkemimi senin aracılığınla göstereceğim” dedi.
4 Ama ben, “Boşuna emek verdim” dedim,
“Gücümü boş yere, bir hiç için tükettim.
RAB yine de hakkımı savunur,
Tanrım yaptıklarımın karşılığını verir.””
https://sahneleme.incil.info/referans/Ye%C5%9Faya+49:1
“
İshak Yakup’u Kutsuyor
İshak yaşlanmış, gözleri görmez olmuştu. Büyük oğlu Esav’ı çağırıp, “Oğlum!” dedi. Esav, “Efendim!” diye yanıtladı.
2 İshak, “Artık yaşlandım” dedi, “Ne zaman öleceğimi bilmiyorum. 3 Silahlarını –ok kılıfını, yayını– al, kırlara çıkıp benim için bir hayvan avla. 4 Sevdiğim lezzetli bir yemek yap, bana getir yiyeyim. Ölmeden önce seni kutsayayım.”
5 İshak, oğlu Esav’la konuşurken Rebeka onları dinliyordu. Esav avlanmak için kıra çıkınca, 6 Rebeka oğlu Yakup’a şöyle dedi: “Dinle, babanın ağabeyin Esav’a söylediklerini duydum. 7 Baban ona, ‘Bana bir hayvan avla getir’ dedi, ‘Lezzetli bir yemek yap, yiyeyim. Ölmeden önce seni RAB’bin huzurunda kutsayayım.’ 8 Bak oğlum, sana söyleyeceklerimi iyi dinle: 9 Git süründen bana iki seçme oğlak getir. Onlarla babanın sevdiği lezzetli bir yemek yapayım. 10 Yemesi için onu babana sen götüreceksin. Öyle ki, ölmeden önce seni kutsasın.”
11 Yakup, “Ama kardeşim Esav’ın bedeni kıllı, benimkiyse kılsız” diye yanıtladı, 12 “Ya babam bana dokunursa? O zaman kendisini aldattığımı anlar. Kutsama yerine üzerime lanet getirmiş olurum.”
13 Annesi, “Sana gelecek lanet bana gelsin, oğlum” dedi, “Sen beni dinle, git oğlakları getir.”
14 Yakup gidip oğlakları annesine getirdi. Annesi babasının sevdiği lezzetli bir yemek yaptı. 15 Büyük oğlu Esav’ın en güzel giysileri o anda evdeydi. Rebeka onları küçük oğlu Yakup’a giydirdi. 16 Ellerinin üstünü, ensesinin kılsız yerini oğlak derisiyle kapladı. 17 Yaptığı güzel yemekle ekmeği Yakup’un eline verdi.
18 Yakup babasının yanına varıp, “Baba!” diye seslendi. Babası, “Evet, kimsin sen?” dedi.
19 Yakup, “Ben ilk oğlun Esav’ım” diye karşılık verdi, “Söylediğini yaptım. Lütfen kalk, otur da getirdiğim av etini ye. Öyle ki, beni kutsayabilesin.”
20 İshak, “Nasıl böyle çabucak buldun, oğlum?” dedi. Yakup, “Tanrın RAB bana yardım etti” diye yanıtladı.
21 İshak, “Yaklaş, oğlum” dedi, “Sana dokunayım, gerçekten oğlum Esav mısın, değil misin anlayayım.”
22 Yakup babasına yaklaştı. Babası ona dokunarak, “Ses Yakup’un sesi, ama eller Esav’ın elleri” dedi. 23 Onu tanıyamadı. Çünkü Yakup’un elleri ağabeyi Esav’ın elleri gibi kıllıydı. İshak onu kutsamak üzereyken, 24 bir daha sordu: “Sen gerçekten oğlum Esav mısın?” Yakup, “Evet!” diye yanıtladı.
25 İshak, “Oğlum, av etini getir yiyeyim de seni kutsayayım” dedi. Yakup önce yemeği, sonra şarabı getirdi. İshak yedi, içti. 26 “Yaklaş da beni öp, oğlum” dedi. 27 Yakup yaklaşıp babasını öptü. Babası onun giysilerini kokladı ve kendisini kutsayarak şöyle dedi:
“İşte oğlumun kokusu
Sanki RAB’bin kutsadığı kırların kokusu.
28 Tanrı sana göklerin çiyinden
Ve yerin verimli topraklarından
Bol buğday ve yeni şarap versin.
29 Halklar sana kulluk etsin,
Uluslar boyun eğsin.
Kardeşlerine egemen ol,
Kardeşlerin sana boyun eğsin.
Sana lanet edenlere lanet olsun,
Seni kutsayanlar kutsansın.”
Esav Kutsanma Hakkını Yitiriyor
30 İshak Yakup’u kutsadıktan ve Yakup babasının yanından ayrıldıktan hemen sonra kardeşi Esav avdan döndü. 31 Esav da lezzetli bir yemek yaparak babasına götürdü. Ona, “Baba, kalk, getirdiğim av etini ye” dedi, “Öyle ki, beni kutsayabilesin.”
32 Babası, “Sen kimsin?” diye sordu. Esav, “Ben ilk oğlun Esav’ım” diye karşılık verdi.
33 İshak’ı bir titreme sardı. Tir tir titreyerek, “Öyleyse daha önce avlanıp bana yemek getiren kimdi?” diye sordu, “Sen gelmeden önce yemeğimi yiyip onu kutsadım. Artık o kutsanmış oldu.”
34 Esav babasının anlattıklarını duyunca, acı acı haykırdı. “Beni de kutsa, baba, beni de!” dedi.
35 İshak, “Kardeşin gelip beni kandırdı” diye karşılık verdi, “Senin yerine o kutsandı.”
36 Esav, “Ona boşuna mı Yakup diyorlar?” dedi, “İki kezdir beni aldatıyor. Önce ilk oğulluk hakkımı aldı. Şimdi de benim yerime o kutsandı.” Sonra, “Kutsamak için bana bir hak ayırmadın mı?” diye sordu.
37 İshak, “Onu sana egemen kıldım” diye yanıtladı, “Bütün kardeşlerini onun hizmetine verdim. Onu buğday ve yeni şarapla besledim. Senin için ne yapabilirim ki, oğlum?”
38 Esav, “Sen yalnız bir kişiyi mi kutsayabilirsin baba?” dedi, “Beni de kutsa, baba, beni de!” Sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.
39 Babası şöyle yanıtladı:
“Göklerin çiyinden,
Zengin topraklardan
Uzak yaşayacaksın.
40 Kılıcınla yaşayacak,
Kardeşine hizmet edeceksin.
Ama özgür olmak isteyince,
Onun boyunduruğunu kırıp atacaksın.”
Yakup Lavan’ın Yanına Kaçıyor
41 Babası Yakup’u kutsadığı için Esav kardeşi Yakup’a kin bağladı. “Nasıl olsa babamın ölümü yaklaştı” diye düşünüyordu, “O zaman kardeşim Yakup’u öldürürüm.””
https://sahneleme.incil.info/referans/Yarat%C4%B1l%C4%B1%C5%9F+27:1
