Gerçeği Kitap:
21 Haziran 2014sevgi ve merhametin babası
Sevgili çocuğum, dünyadaki hayatım Oğlum İsa Mesih aracılığıyla yaşandı. Ruhum Cennette Babam, En Yüce Tanrı tarafından yaratıldı ve doğumum insanlığa olağanüstü bir Armağandı. Ben Tanrı tarafından yalnızca dünyaya çok beklenen Mesih’i teslim etmek amacıyla gönderildim. Oğlumun doğumu Mucizeviydi ve İlk Nefesini aldığı andan itibaren tek arzum O’nun her ihtiyacını karşılamaktı.
Oğluma taptım ve O’nu büyük bir saygıyla kabul ettim. Onun güzel Tanrısal tavrı, doğumundan sonraki üç ay içinde hemen belli oldu. Gülümsemesi ışıltılıydı ve kendisi kadar gençti; Delici mavi gözlerinde olağanüstü bir derinlik ve olgunluk vardı. Ona her şekilde hizmet etmek için orada olduğumu biliyordum ama O bana çok erken yaşlarda büyük Sevgi gösterdi. Bu Sevgi sadece bir çocuğun annesine duyduğu sevgi değildi, ondan çok daha büyüktü. Beni sakinleştirdi; Eşim Aziz Joseph’le birlikte karşı karşıya kalacağımız tehlikelerden endişelendiğimde yüzümü okşardı.
Mısır’a göçten sonra rahatlamakta zorlandım ve her türlü potansiyel tehdide veya tehlikeye karşı tetikte kaldım, bu da geceleri birkaç saat uyuduğum anlamına geliyordu. Oğlum Kendisini tanıtmadan önce bile gelecekte yüzleşmek zorunda kalacağı tehlikeler benim için çok açıktı. Elleri her zaman insanlara sevgi ve dostlukla uzanır. Çocukken, Kim olduğu hakkında hiçbir fikirleri olmamasına rağmen birçok resim çizdi. Ayrıca arkadaşlarından ve tanıdığı insanlardan da yersiz eleştirilere maruz kaldı. Zorbalığa maruz kaldı ve ona güldü ve ben de birçok kişi tarafından küçümsendim. Oğlumun doğduğu günden itibaren Tanrı’nın Varlığı küçük ailemize iyileri olduğu kadar karanlık ruhluları da çekti. Ona olan sevgim çok güçlüydü. Onu olduğu gibi sevdim ama aynı zamanda bir Anne olarak da sevdim ve bu sevgi bugün de devam ediyor.
Oğluma karşı biraz fazla korumacı davrandım ve Kudüs’ten dönüş yolculuğumda O’nu kaybettiğimde çok korktum. Kayıp duygum her zerremde hissedildi ve O’nu bulana kadar rahatlayamadım. O gün, O’nu Tapınak’ta büyüklere konuşurken ve vaaz verirken bulduğumda, o andan itibaren sadece O’na hizmet etmem ve O’nun her arzusuna itaat etmem gerektiğini anladım.
Oğluma gerçekten hizmet etmek için önce O’nu sevmeniz gerekir. Oğlumu sevmek için önce O’nu tanımalısınız. Oğlumu tanımak, O’nun Sözünü incelemek ve O’nun Dünyadaki Zamanı boyunca öğrencilerine söylediklerini anlamak anlamına gelir. İsa Mesih’i ancak O’nun Sözü aracılığıyla tanıyabilirsiniz. Eğer O’nun Kutsal Sözünü kabul ederseniz, o zaman O’na hizmet edebilirsiniz. Eğer O’nun Sözünü onurlandırmazsanız veya O’nun size öğrettiği her şeyi yapmazsanız, O’na hizmet edemezsiniz. Eğer gerçek Hıristiyanlar gibi yaşamak istiyorsanız, Tanrı’nın Sözüne itaat etmeniz şarttır. Eğer O’nun Sözünü vaaz ediyorsanız, o zaman Oğlumun vaaz ettiği şeyi uygulamalısınız: birbirinizi sevmek; kendinize yapılmasını beklediğiniz şeyleri başkalarına yapmak; O’nun size öğrettiği gibi Kutsal Ayinler aracılığıyla Tanrı’yı onurlandırmak için.
Asla Tanrı’ya O’nun Sözünü değiştirme arzunuzu dikte etmemelisiniz, çünkü buna hakkınız yok. Oğluma itaat ancak O’nun Öğretilerine itaat ederseniz elde edilebilir. Rab’bi sevmek ve hizmet etmek için huzur içinde gidin.
Sevgili Annen
Kurtuluşun Annesi
Beni, doğumda çocuğundan ayrılmak zorunda kalan bir anneyle karşılaştırın
23 Haziran 2014sevgi ve merhametin babası
Sevgili kızım, bugün sana ve tüm sevgili takipçilerime büyük Bereketler getiriyorum. Kalbim hepinize olan sevgiyle parlıyor. Bana hizmet etme yolculuğunuzun zaman zaman çok zor olabileceğinin farkındayım, ancak size her saniye rehberlik ettiğimi bilmenizi isterim. Karşılaşabileceğiniz ve üstesinden gelemeyeceğiniz tek bir deneme yoktur. Bu nedenle kendinizi çaresiz ve korku içinde hissediyorsanız pes etmemelisiniz ve Bana güvendiğinizde her şey daha kolay görünecektir.
Beni, doğduğunda çocuğundan ayrılmak zorunda kalan ve bu çocuğunu hayatı boyunca bir daha göremeyecek olan bir anneye benzet. Anne, o çocuğu hiçbir zaman unutmayacak ve bir gün bebeğiyle yeniden bir araya geleceği umuduyla her gününü onun etine, kanına özlem duyarak geçiriyor. Her gün o çocuk onun düşüncelerinde; onun iyiliği için dua ediyor ve kaybından dolayı kalbinin derinliklerinde kalıcı bir acı hissediyor. O çocuğu yeniden kollarına alana kadar hiçbir şey onu tatmin etmeyecektir. Karnından çıkardığı çocuğuyla yüzleşmek için büyük bir sabrı, büyük bir umudu ve derin bir özlemi vardır ve aradaki yılları umursamaz. Onun için önemli olan tek şey kendisinin ve çocuğunun yeniden bir bütün haline gelmesi, birinin diğeriyle iç içe olması.
Ben de böylesi bir acıya katlanmak zorunda kalan her ebeveyn gibiyim. Benim için beklemek üzücü. Ancak kaybın acısı, uzun süredir kayıp olan ve ebeveynine geri dönmeyi reddeden çocuk gibi, hepsinden en büyüğüdür. Tanrı’nın çocukları tarafından reddedildiğimde hissettiğim acı Benim için sürekli bir işkencedir. Bu ruhları koynuma çekmek için her şeyi yapacağım. Uyuyan ruhlarını uyandırma arayışımda diğer ruhları – Beni teselli etmek isteyen onların erkek ve kız kardeşlerini – kullanacağım. Sevgili takipçilerimin, Tanrı’nın bu kayıp çocuklarının kardeşlerinin dünyanın dört bir yanına dağılıp ailemi bir araya getirmelerine ihtiyacım var.
Karanlığın ruhuna karşı birleşmeliyiz, bu da bu ruhların doğuşlarındaki Gerçeği deşifre etmelerini neredeyse imkansız hale getirecek. Bu insanlara doğuştan gelen hakları anlatılmalıdır; onların mirası ve Ebedi Kurtuluşları. Çünkü tüm Gerçeğin ortaya çıkacağı zaman yakındır. Sizin yardımınızla, sevgili takipçilerim, Bana gelecekler, aileme geri dönecekler ve orada hepimiz sonunda birleşeceğiz. Olması gerektiği gibi.
Hepinizi derin bir şefkatle seviyorum ve Çağrıma kalbinizde sevgiyle karşılık verdiğinizde seviniyorum.
İsa’nız
https://www.oca.org/readings/daily/2024/06/22
