1199. Önce kendi ruhun için endişelen, sonra başkaları için dua et.

Gerçeği Kitap:
17 Ağustos 2014, Pazar 17:18

 

Sevgili kızım, ruhları kurtarmak için bu görevde takipçilerim arasında bölünme olmamasına izin verdi, çünkü benden nefret eden in arzusu bu. Sevgili Hıristiyan takipçilerim bölündüğünde ve Benim Adım’da birbirleriyle savaştıklarında, bu bana büyük bir üzüntü getiriyor. Sözümü ilan edenlerin, zehir vermek için başkalarına zalimce yol açarak, zarar vererek onu inkar etmesi üzüntüm daha da arttı.

Gözlerimde Tanrı’nın bütün çocukları eşittir. Bilin ki, aranızda ki iyilik, Şeytan’ın cezbedicisine karşı bağışık değildir, kalplerinde umutsuzluk ve nefret olanlar benim Hediyelerim’e karşı bağışık değildirler. Her biriniz birer günahkârsınız. Asla karşıma çıkıp tek bir ruhun bana layık olmadığını söyleme. Benden önce başka birini ihbar etme ve onu kötü ilan etme; Sen kimsin ama Gözlerimdeki bir günahkâr?

Dünya sevgi dolu. Ama aynı zamanda bana karşı nefret ve kayıtsızlık dolu, İsa Mesih, çünkü günah varlığı. Sadece günah yok edildiğinde dünya bir bütün olacak. Bu nedenle, önce kendi ruhun için endişelenmeli ve sonra başkaları için dua etmelisin. Bunu yaptığınızda hepinizin üzerine Merhametimi dineceğim. Benden önce kendini yücelten ve başka bir adam hakkında kötü konuşan adam, son olarak Benim Yargı Koltuğum’un önüne gelecek, benden önce mütevazı olan adam ise önce gelecektir.

Öğretilerimi ne zaman kabul edeceksin? Başkalarına nefret ederken neden benden olduğunu söylüyorsun? Kendini beğenmişlik pelerininizi ve gurur zırhını atana kadar Krallığıma asla layık olamayacaksın.

Sizin İsa”

 
 
 
 

————-
Tanrı’da gerçek hayat:
http://www.translatetheweb.com/?from=&to=tr&dl=en&a=http%3A%2F%2Fwww.tlig.org%2Fen%2Fmessages%2F624
 
 
————
Roma Katolik:
17 Ağustos 2019

Sıradan Zaman On dokuzuncu Hafta Cumartesi
Lectionary: 418

Okuma 1 Jos 24:14-29

Yeşu, Şechem’de İsrail’in tüm kabilelerini bir araya getirdi.
ve onlara hitaben, şöyle dedi:
“RAB’be korkun ve ona tamamen ve içtenlikle hizmet edin.
Babalarınızın nehrin ötesinde ve Mısır’da hizmet etmiş tanrılarını kovun.
ve RAB’be hizmet et.
RAB’be hizmet etmen seni memnun etmezse,
bugün kime hizmet edeceğiniz,
Babalarınızın nehrin ötesinde hizmet etmiş olduğu tanrılar
ya da ülkesinde yaşadığın Amoritlerin tanrıları.
Bana ve evime gelince, RAB’be hizmet edeceğiz.” Fakat insanlar şöyle cevap verdiler: “Rab’bin iminden vazgeçmemiz bizden uzak olsun.
Diğer tanrıların hizmeti için.
Çünkü rab, tanrımız,
Bizi ve atalarımızı Mısır topraklarından çıkaran,
kölelik durumundan.
O büyük mucizeleri gözümüzün önünde gerçekleştirdi.
ve tüm yolculuğumuz boyunca ve tüm halklar arasında bizi korudu
geçtik.
Bizim yaklaşımımızda RAB bütün halkları kovdu.
Arazide yaşayan Amoritler de dahil.
Bu yüzden biz de RAB’be hizmet edeceğiz, çünkü o bizim Tanrı’mızdır.”

Joshua da insanlara şöyle dedi:
“RAB’be hizmet edemeyebilirsiniz, çünkü o kutsal bir Tanrıdır;
o affetmeyecek kıskanç bir Tanrı
günahlarını ya da günahlarını.
Eğer senin için yaptığı iyilerden sonra,
RAB’bin isini bırakıp garip tanrılar arıyorsun.
O size kötülük yapacak ve sizi
yok edecek.”

Ama insanlar Yeşu’ya cevap verdiler: “Biz yine de RAB’be hizmet edeceğiz.”
Joshua bu nedenle insanlara şöyle dedi:
“Siz, RAB’be hizmet etmek için seçtiğiniz şahitlersiniz.”
Dediler ki: “Biz gerçekten öyleyiz!”
Joshua şöyle devam etti:
“Şimdi, bu nedenle, aranız daki garip tanrıları bir kenara koyun.
Ve kalplerinizi İsrail’in Rabbi olan RAB’be çevirin.”
Sonra insanlar Joshua’ya söz verdiler.
“Tanrı’mıza, Tanrımıza hizmet edeceğiz ve onun sesine itaat edeceğiz.”

Böylece Joshua o gün insanlarla bir anlaşma yaptı.
ve Şechem onlar için tüzük ve yönetmelik yaptı,
Ki o Tanrı’nın hukuk kitabında kaydetti.
Sonra büyük bir taş aldı ve meşenin altına kurdu.
RAB’bin mabediydi.
Ve Joshua tüm insanlara dedi ki, “Bu taş bizim şahidimiz olacak.
Çünkü RAB’bin bize söylediği tüm sözleri duydu.
Allah’ınızı inkâr etmek isterseniz, size karşı bir şahit lik olacaktır.”
Sonra Joshua insanları kovdu, her biri kendi mirasına.

Bu olaylardan sonra, Nun’un oğlu Joshua, RAB’bin hizmetkarı,
yüz on yaşında öldü.

Responsorial Mezmur Ps 16:1-2a ve 5, 7-8, 11

R.(bakınız 5a) Sen benim mirasımsın, Ey Rabbim.
Beni tut, Ey Allah’ım, sana sığınırım;
RAB’be dedim ki: “Rabbim sizsiniz.”
Ey RAB, ayrılan porsiyonum ve bardağım,
Sen benim yerimi tutan kişisin.
R. Sen benim mirasımsın, Ey Rabbim.
Bana öğüt veren RAB’bini kutsuyorum;
Geceleri bile kalbim beni öğütlüyor.
RAB’bin i mi hiç önümde belirlemiyorum;
Sağ elimde onunla rahatsız edilmem.
R. Sen benim mirasımsın, Ey Rabbim.
Bana hayata giden yolu göstereceksin.
huzurunuzda sevinçlerin doluluğu,
sonsuza kadar sağ elinde sevindirdi.
R. Sen benim mirasımsın, Ey Rabbim.

Alleluia Bkz. Mt 11:25

R. Alleluia, alleluia.
Kutsanmış sen, Baba, göklerin ve yerin Rabbi;
Küçüklere Krallığın gizemlerini gösterdin.
R. Alleluia, alleluia.

Gospel Mt 19:13-15

Çocuklar İsa’ya getirildi
onlara el uzatıp dua edebileceğini söyledi.
Havariler onları azarladı, ama İsa dedi ki:
“Bırakın çocuklar bana gelsin, onları engellemesinler;
çünkü cennet
inkrallığı böyle bir yere aittir.”
Ellerini üzerlerine koyduktan sonra gitti.”


————–
Ortodoks:

6 Belli bir günü kutlayan, Rab için kutlar. Her şeyi yiyen, Tanrı’ya şükrederek Rab için yer. Bazı şeyleri yemeyen de Rab için yemez ve Tanrı’ya şükreder.

7 Hiçbirimiz kendimiz için yaşamayız, hiçbirimiz de kendimiz için ölmeyiz. 8 Yaşarsak Rab için yaşarız; ölürsek Rab için ölürüz. Öyleyse, yaşasak da ölsek de Rab’be aitiz. 9 Mesih hem ölülerin hem yaşayanların Rabbi olmak üzere ölüp dirildi.”

https://sahneleme.incil.info/referans/Romal%C4%B1lar+14:1

32 İsa öğrencilerini yanına çağırıp, “Halka acıyorum” dedi. “Üç gündür yanımdalar, yiyecek hiçbir şeyleri yok. Onları aç aç evlerine göndermek istemiyorum, yolda bayılabilirler.”

33 Öğrenciler kendisine, “Böyle ıssız bir yerde bu kadar kalabalığı doyuracak ekmeği nereden bulalım?” dediler.

34 İsa, “Kaç ekmeğiniz var?” diye sordu. “Yedi ekmekle birkaç küçük balığımız var” dediler.

35 Bunun üzerine İsa, halka yere oturmalarını buyurdu. 36 Yedi ekmekle balıkları aldı, şükredip bunları böldü, öğrencilerine verdi. Onlar da halka dağıttılar. 37 Herkes yiyip doydu. Artakalan parçalardan yedi küfe dolusu topladılar. 38 Yemek yiyenlerin sayısı, kadın ve çocuklar hariç, dört bin erkekti. 39 İsa, halkı evlerine gönderdikten sonra tekneye binip Magadan bölgesine geçti.”

https://sahneleme.incil.info/referans/Matta+15:32

 

—-
göl görüntüle (Torah):

Buyruklara Uyanlara Verilecek Ödül

12 “Bu ilkeleri dinler, onlara özenle uyarsanız, Tanrınız RAB atalarınıza ant içerek verdiği söz uyarınca sizinle yaptığı antlaşmaya bağlı kalacak. 13 Sizi sevecek, kutsayacak, çoğaltacak. Atalarınıza ant içerek size söz verdiği ülkede rahminizin meyvesini, toprağınızın ürününü –tahılını, yeni şarabını, zeytinyağını– sığırlarınızın buzağılarını, sürülerinizin kuzularını bereketli kılacak. 14 Öbür halklardan daha çok kutsanmış olacaksınız. Erkekleriniz, kadınlarınız, hayvanlarınız arasında döl vermeyen olmayacak. 15 RAB her türlü hastalığı sizden uzaklaştıracak. Mısır’da gördüğünüz korkunç hastalıklardan hiçbirini size vermeyecek. Bütün bu hastalıkları sizden nefret edenlere verecek. 16 Tanrınız RAB’bin elinize teslim edeceği halkların tümünü yok edeceksiniz. Onlara acımayacaksınız. İlahlarına tapmayacaksınız. Çünkü bu sizin için tuzak olacaktır.

17 “ ‘Bu uluslar bizden daha güçlü. Onları nasıl kovabiliriz?’ diye düşünebilirsiniz. 18 Onlardan korkmayacaksınız. Tanrınız RAB’bin firavuna ve bütün Mısır’a yaptıklarını her zaman anımsayın. 19 Tanrınız RAB’bin sizi Mısır’dan çıkarmak için yaptığı büyük denemeleri, belirtileri, şaşılası işleri, güçlü ve kudretli elini gözlerinizle gördünüz. Tanrınız RAB şimdi korktuğunuz bütün bu halklara aynısını yapacaktır. 20 Sizden gizlenerek sağ kalmış olanların üzerine, hepsi yok olana dek eşekarısı gönderecek. 21 Onlardan yılmayacaksınız. Aranızda olan Tanrınız RAB ulu ve heybetli bir Tanrı’dır. 22 Bu ulusları önünüzden azar azar kovacak. Onları birden ortadan kaldıramazsınız. Yoksa çevrenizde yabanıl hayvanlar çoğalır. 23 Tanrınız RAB onları elinize teslim edecek ve hepsi yok oluncaya dek onları şaşkına çevirecek. 24 Krallarını elinize teslim edecek; adlarını göğün altından sileceksiniz. Onları yok edene dek kimse size karşı duramayacak. 25 İlahlarını simgeleyen putları yakacaksınız; üzerlerindeki altına, gümüşe göz dikmeyecek, bunları kendinize ayırmayacaksınız. Öyle ki, tuzağa düşmeyesiniz. Bu putlar Tanrınız RAB’bin gözünde iğrençtir. 26 Bu iğrenç şeyleri evinize getirmeyeceksiniz, yoksa siz de onlar gibi yok olursunuz. Onlardan çok nefret edecek, tiksineceksiniz; çünkü onlar yok olmaya mahkûmdur.””

https://sahneleme.incil.info/referans/Yasa’n%C4%B1n+Tekrar%C4%B1+7:1

14 Oysa Siyon, “RAB beni terk etti,
Rab beni unuttu” diyordu.
15 Ama RAB, “Kadın emzikteki çocuğunu unutabilir mi?” diyor,
“Rahminden çıkan çocuktan sevecenliği esirger mi?
Kadın unutabilir,
Ama ben seni asla unutmam.
16 Bak, adını avuçlarıma kazıdım,
Duvarlarını gözlüyorum sürekli.
17 Oğulların koşar adım geliyor,
Seni yıkıp viran edenlerse çıkıp gidecek.
18 Başını kaldır da çevrene bir bak:
Hepsi toplanmış sana geliyor.
Ben RAB, varlığım hakkı için diyorum ki,
Onların hepsi senin süsün olacak,
Bir gelin gibi takınacaksın onları.
19 “Çünkü yıkılmış, viraneye dönmüştün,
Ülken yerle bir olmuştu.
Ama şimdi halkına dar geleceksin,
Seni harap etmiş olanlar senden uzak duracaklar.
20 Yitirdiğini sandığın çocuklarının sesini yine duyacaksın:
‘Burası bize dar geliyor,
Yaşayacak bir yer ver bize’ diyecekler.
21 O zaman içinden,
‘Kim doğurdu bunları bana?’ diyeceksin,
‘Çocuklarımı yitirmiştim, doğuramıyordum.
Sürgüne gönderilmiş, dışlanmıştım.
Öyleyse bunları kim büyüttü?
Yapayalnız kalmıştım,
Nereden çıkıp geldi bunlar?’ ”
22 Egemen RAB diyor ki,
“Bakın, uluslara elimle işaret verdiğimde,
Sancağımı yükselttiğimde halklara,
Senin oğullarını kucaklarında getirecek,
Kızlarını omuzlarında taşıyacaklar.
23 Krallar size babalık,
Prensesler sütannelik yapacak,
Yüzüstü yere kapanıp
Ayaklarının tozunu yalayacaklar.
O zaman benim RAB olduğumu anlayacaksın.
Bana umut bağlayan utandırılmayacak.”
24 Güçlünün ganimeti elinden alınabilir mi?
Zorbanın elindeki tutsak kurtulabilir mi?
25 Ama RAB diyor ki,
“Evet, güçlünün elindeki tutsaklar alınacak,
Zorbanın aldığı ganimet de kurtarılacak.
Seninle çekişenle ben çekişeceğim,
Senin çocuklarını ben kurtaracağım.
26 Sana zulmedenlere kendi etlerini yedireceğim,
Tatlı şarap içmiş gibi kendi kanlarıyla sarhoş olacaklar.
Böylece bütün insanlar bilecek ki
Seni kurtaran RAB benim;
Kurtarıcın, Yakup’un Güçlüsü benim.” “

https://sahneleme.incil.info/referans/Ye%C5%9Faya+49:1

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir